Sinds de aankondiging in januari 2024 dat ASML wil groeien, 2 à 3 keer de huidige omvang, is het debat over de groei van Brainport opgelaaid. Voormalig minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening Milieubeheer (VROM) Jan Pronk stelde in het ED van 17 februari dat het kabinet moet beslissen of de groei van Brainport moet worden afgeremd. Den Haag zou veel meer regie moeten nemen over de ontwikkelingen in Brainport. ‘En dat kán betekenen dat de groei hier moet worden afgeremd’, aldus Pronk.
Daar is voormalig staatsecretaris van VROM Pieter van Geel het niet mee eens. In een ingezonden stuk (ED 22 februari) stelt hij niet blind te zijn voor de gevolgen en impact van de economische groei: ‘wat er moet gebeuren is stevige, verstandige randvoorwaarden stellen aan deze groei. Als die randvoorwaarden, die voortkomen uit de kwaliteit van de leefomgeving die we willen, zullen leiden tot een mindere groei is dat een gevolg, geen doel’. Hij vindt dat Brainport mag/moet groeien, maar dus op voorwaarde van een hoge kwaliteit van de leefomgeving. Juist die kwaliteit van de leefomgeving kan ook extra bedrijven aantrekken: ‘inderdaad selectieve groei, niet met de botte bijl maar met de genade meewerkend.’
Maar wat houdt die kwalitatieve leefomgeving precies in? Dat is een vraag die aandacht verdiend is, omdat daar politieke keuzes aan ten grondslag liggen. Willen we een groene leefomgeving, met betaalbare woningen? Een stedelijke regio met gelijke kansen voor alle Brainportinwoners, ook voor die inwoners niet in eerste instantie van de Brainportgroei meeprofiteren? Een bereikbare regio? Dat debat moet gevoerd.
Tot slot merkt Van Geel op dat hij zeker niet vindt dat de Brainportregio te vol is: ‘het is hier en daar slordig ingericht (…) Ik ken het hele gebied redelijk goed en als je goed kijkt zie je hoeveel ruimte er potentieel is om opnieuw ingericht te worden voor woningen en bedrijven. In de steden en dorpen zonder ons mooie buitengebied aan te tasten.’
Datum: 22 februari 2024
Beeld: Bas Gijselhart